REGULAMIN

Rozdział III

Przebieg zawodów

Artykuł 14

Konkurencje i kolejność ich rozgrywania

Przed zawodami na podstawie zgłoszeń i opłat startowych w konkurencji; tango tradycyjne, tango walc i tango milonga sędzia główny dokonuje podziału uczestników na grupy. Jeżeli zawody są wielostopniowe losowanie par do grup odbywa się przed każdym kolejnym stopniem/poziomem rywalizacji.

Grupa liczy do 10 par. Liczba grup zależna jest od ilości startujących.

Po ustaleniu ilości grup odbywa się losowanie; par polegające na przyporządkowaniu ich do odpowiedniej grupy oraz numerów startowych.

W konkurencji tanga scenicznego i formacji tanecznych losuje się kolejność występów. Jeżeli liczba par lub formacji jest duża można zastosować dwustopniową kwalifikację i w takim przypadku do finału awansuje po 8 zespołów.

Ustala się następującą kolejność rozgrywania kategorii: jako pierwsi występują juniorzy,

a następnie seniorzy.

Ustala się następująco kolejność rozgrywania kategorii: tango tradycyjne, tango sceniczne, tango walc, tango milonga i formacje taneczne

W zależności od ilości startujących maksymalnie może odbyć się cztery stopnie/poziomy rywalizacji: eliminacje , ćwierćfinały, półfinały i finały w każdej z konkurencji.

W każdym stopniu rywalizacji do kolejnego stopnia/poziomu przechodzi 50% startujących par, chyba że liczba startujących par w konkurencji jest mniejsza od 10, wtedy awansują wszystkie pary, a zwycięzców wyłania się po zsumowaniu punktów z dwóch występów.

Uczestnicy nie mogą się kontaktować ani komunikować w jakikolwiek sposób z zespołem sędziowskim.

Artykuł 15

Poruszanie w trakcie występu

- W konkurencji tanga tradycyjnego, milongi i walca, pary zawodników:

-  jak w przypadku prawdziwej sali tanecznej, będą tańczyć w po obwodzie parkietu tzw. rondzie i będą musiały nieustannie poruszać się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, nie cofając się.

- w razie potrzeby dozwolone jest przejście jednego lub dwóch kroków do tyłu, ale zawsze w przestrzeni pary.

- para musi być świadoma i szanować przestrzeń swoją jak i innych par w rondzie, aby nie zakłócać harmonii poruszania się.

- jeżeli para wykona więcej niż dwie frazy w tym samym miejscu, utrudniając innym poruszanie na parkiecie, Jury może rozważyć obniżenie ich punktacji.

- w przypadku, gdy jedna para zatrzyma ruch na parkiecie, inne pary nie mogą ich  wymijać (przejść obok nich). Gdy dojdzie do kolejki par, Jury może uznać za konieczne rozpoczęcie nowego tanga, aby rozwiązać niedogodność.

W konkurencji tanga scenicznego i formacji tanecznych:

- należy wykorzystać całą przestrzeń parkietu. Przygotowując choreografię należy wziąć pod uwagę wielkość parkietu do tańca.

- Jeśli jakikolwiek przedmiot/element jest włączony do choreografii, co jest opcjonalne (np. czapki, krzesła, wachlarze), musi być użyty w sposób, który ma sens w choreografii.

- zabronione jest używanie materiałów szkodliwych, takich jak proszki, płyny lub ogień.

- jeśli scena jest zaśmiecona rekwizytami lub kostiumami uczestników, musi zostać wyczyszczona natychmiast po zakończeniu występu.

Rozdział IV

Ocena poszczególnych konkurencji

Artykuł 15

Punktacja

Konkurencje

tango tradycyjne

tango sceniczne

tango walc

tango milonga

• Choreografia (Escenario) / Kompozycja

• Zachowanie charakteru Tanga (Styl).

• Wykorzystanie przestrzeni parkietu (scenicznej).

• Synchroniczność pary (Dialog w parze)

• Efekty choreograficzne.

• Interpretacja muzyczna (Improwizacja).

• Dokładność muzyczna (Muzykalność)

• Stroje

1. TANGO TRADYCYJNE (tango de pista)

Pomyślane jest jako taniec towarzyski, socjalny, w którym najważniejsze są: muzykalność, improwizacja, objęcie tangowe i relacja w parze.

WYMAGANIA TECHNICZNE TAŃCA:

- po rozpoczęciu odtwarzania muzyki, para będąca w objęciu tangowym, nie może się rozdzielić. Aby objęcie można było uznać za prawidłowe, przynajmniej jeden z członków pary musi obejmować ramieniem drugiego. Dopuszczalne i zrozumiałe jest, że w niektórych figurach może to być elastyczne, ale nie przez cały czas trwania tańca. Wszystkie ruchy i figury muszą być wykonywane w przestrzeni, na którą pozwala objęcie pary, aby nie przeszkadzać innym tańczącym parom. Lider prowadzi do przodu i na boki, unikając kroków do tyłu wykraczających poza przestrzeń pary. Partnerzy nie muszą przerywać objęcia między tangami.

KRYTERIA OCENY

1. Para może wykonywać dowolne powszechnie używane figury tanga „socjalnego”, w tym „barridas” (zamiatanie), „sacadas al piso” (przyciąganie do podłogi), „enrosques” (skręty), „ganchos” (haczyki), „boleos” itp., a także ozdobniki zawsze we własnej przestrzeni, nie przeszkadzając innym tańczącym parom.

2. Żaden z członków pary nie może unosić nóg poza linię kolan. Zdobienia są dozwolone w następującym limicie.

3. Skoki, figury polegające na podnoszeniu obu stóp z ziemi oraz wszelkie inne możliwości choreograficzne typowe dla Tanga Scenicznego są całkowicie zabronione.

4. Jury weźmie pod uwagę własną interpretację stylu tanga, jako podstawę oceny. Zajmą się także muzykalnością, eleganckim stylem chodzenia, ale przede wszystkim związkiem między partnerami i poszukiwaniem własnej ekspresji. Przy ocenie, bardzo ważne będzie także umiejętne dobranie dynamiki i szybkości tańca od granego utworu tanga.

5. Kostiumy: Stroje nie będą brane pod uwagę podczas oceny, ale tancerze powinni ubierać się elegancko. Przy wyborze stroju, fryzury i makijażu należy pamiętać, że Tango de Pista to taniec towarzyski, a nie sceniczny.